تو فکر یک سقفم، یک سقف بی‌روزن

یک سقف پابرجا، محکم‌تر از آهن

.
سقفی که تن‌پوشِ هراس ما باشه

تو سردی شب‌ها، لباس ما باشه

.
سقفی اندازه‌ی قلب من و تو .. واسه لمس تپش دلواپسی

برای شرم لطیف آینه‌ها .. واسه پیچیدن بوی اطلسی

.
زیر این سقف، با تو از گل، از شب و ستاره میگم

از تو و از خواستن تو، میگم و دوباره میگم

.
زندگیم‌و زیر این سقف، با تو اندازه می‌گیرم

گم میشم تو معنی تو، معنی تازه می‌گیرم

.
سقف‌مون افسوس و افسوس، تن ابر آسمونه

یه افق یه بی‌نهایت، کمترین فاصله‎مونه

.
تو فکر یک سقفم، یک سقف رویایی

سقفی برای ما، حتا مقوایی

.
تو فکر یک سقفم، یک سقف بی‌روزن

سقفی برای عشق، برای تو با من

.
سقفی اندازه‌ی قلب من و تو .. واسه لمس تپش دلواپسی

برای شرم لطیف آینه‌ها .. واسه پیچیدن بوی اطلسی

.
زیر این سقف اگه باشه، می‎پیچه عطر تن تو

لُختی پنجره‌هاش‌و می‌پوشونه پیرهن تو

.
زیر این سقف خوبه عطرِ خود‌فراموشی بپاشیم

آخر قصه بخوابیم، اول ترانه پاشیم